در جلسات قبلی ویژگی های زبان طبیعی را خدمتتون بیان کردیم از جمله (رنگ زبان ،پوشش زبان،رطوبت زبان و.... )
 هرگاه بهر علتی در یکی از ویژگیهای طبیعی زبان  اختلال ایجاد شود زبان  طبیعی و سالم نیست و فرد  دچار مشکلاتی در اعضا داخلی بدن میباشد که ممکن است نشانه های بیماری در فرد ظهور کرده باشد و یا این که هنوز بصورت پنهان بدن فرد را درگیر کرده باشد.
یکی از این موارد رنگ زبان میباشد البته توجه داشته باشید که رنگ زبان به معنی رنگ بدنه زبان میباشد.

همانطور که قبلا گفته شد جز رنگ قرمز کمرنگ بقیه رنگها چون ( سفید کمرنگ، قرمز، قرمز پررنگ، ارغوانی و...) رنگهای غیر طبیعی زبان هستند.


در این جلسه مثالهایی را در اینخصوص برای شما بیان خواهیم کرد:

در حالتی که رنگ زبان‌ نسبت به رنگ طبیعی آن تیره‌تر شود یعنی از صورتی کم‌رنگ‌ به‌ قرمز مایل ‌به‌ بنفش (ارغوانی) ‌تغییررنگ‌ میدهد نشانه‌ دهنده ی بالا رفتن ‌دما و حرارت  بدن میباشد. که در این مورد فرد دچار  گرمای داخلی بدن وبیماریهای ناشی از گرما است  بطور مثال  احتمال دارد کلسترول این افراد بالا باشد که میتواند منجر به  مشکلات قلبی شود.

البته رنگ ارغوانی زبان ممکن است نشان دهنده برونشیت مزمن نیز باشد که باعث کاهش اکسیژن رسانی به جریان خون میشود.

 رنگ ارغوانی مایل به آبی بیانگر حبس شدن داخلی خون بعلت مسدود شدن جریان خون نیز میباشد که بیانگر دو سندروم متضاد گرما و سرما میباشد.

اگر رنگ زبان ارغوانی پررنگ با پوشش خشک  باشد بعلت وجود گرما به سطح خون میباشد.

اگر قسمتی از زبان دارای رنگ ارغوانی یا آبی شود یعنی زبان دارای خالهای کبود باشد  نشان دهنده این است که جریان خون راکد میباشد یا عوامل خارجی به  رگ‌های خونی آسیب میزند.

اگر رنگ زبان قرمز باشد نشان دهنده حرارت داخلی میباشد.

 البته رنگ زبان ممکن است در نواحی مختلف آن بسته به اندام های مختلف بدن تیره تر به نظر برسد.
مثلا ریشه زبان  نمایانگر حرارت اضافی در روده هاست که اگر گرما وحرارت کاذب نباشد با دادن خنکی ها میتوانید حرارت اضافی را به اعتدال  برسانید.

اگر رنگ زبان قرمزتر از رنگ طبیعی آن باشد بعلت وجود گرمای داخلی وخارجی بدن میباشد که هر چه رنگ زبان قرمز تر باشد وضعیت گرما شدیدتر است.

اگر نوک زبان قرمز و زخمی باشد نشان دهنده حرارت و گرمای قلب میباشد .

اگر کناره های جانبی زبان قرمز باشد نشان دهنده گرمای شدید کبد میباشد.

پس در صورتیکه رنگ زبان تیره تر از رنگ طبیعی آن باشد مانند موارد بالا که بیان کردیم باید ریشه یابی حرارت را انجام داد و با توجه به منشاء آن (که در جلسه قبل بیان شد.) درمان مناسب را  برای فرد اتخاذ نمود.


زمانیکه ‌رنگ ‌زبان‌ روشن‌تر از حالت طبیعی است یعنی  از صورتی بسمت سفید می رود  نشان دهنده کاهش سطح‌انرژی  و حرارت بدن در فرد صاحب زبان میباشد.

 همچنین اگر رنگ زبان سفید پژمرده و فاقد درخشندگی باشد  ممکن است که  این فرد دچار کم خونی و کمبود هموگلوبین باشد.
(هموگلوبین پروتئینی است که در گلبول های قرمز خون وجود دارد و نقش آن حمل اکسیژن و دی اکسید کربن در خون است.)
در نهایت این عارضه  کم خونی منجر  به خستگی و بی حالی می شود.

البته علاوه بر این موارد زبان سفید و رنگ پریده اشاره به وجود  مشکلاتی در دو عضو  ریه ها و روده بزرگ را دارد.

همچنین دارنده این نوع  زبان ممکن است  دچار بیماریهای سرد چون سرماخوردگی باشد.
این  مورد خصوصا در افرادی  که  عملکردسیستم‌ دفاعی ‌بدنشان ‌بسیار ضعیف است دیده میشود.

 بیشتر این ‌افراد زبانشان ‌بسیار
کمرنگ ‌است ‌که ‌نشان‌ دهنده سطح
‌انرژی ‌بسیار پایین‌ بدن است.

در این گونه افراد  نیز با توجه به مزاج و قوت فرد باید ازدارو یا روشهای درمانی استفاده کرد که  سطح ایمنی و انرژی بدن را بالا ببرد و سیستم عمومی بدن را تقویت کند.

زبان با خال های کبود

زبان به رنگ ارغوانی مایل به آبی

زبان به رنگ ارغوانی تیره

زبان با کناره های قرمز

زبان با نوک قرمز

زبان قرمز

زبان سفید کم رنگ

زبان سفید پژمرده و فاقد درخشندگی